افراز و تفکیک
افراز و تفکیک دو فرآیند متفاوت در حقوق مربوط به زمین هستند که هر یک کارکرد خاص و تفاوت‌هایی دارند. افراز به معنای تقسیم ملک مشاع یا مشترک به قطعات مستقل و جداگانه است. هدف از آن، تبدیل مالکیت مشاع به مالکیت مفروز است، به طوری که هر مالک، سند جداگانه و مشخص برای قطعه خودش دریافت کند و بتواند به صورت مستقل در آن تصرف یا معامله انجام دهد. این فرآیند معمولاً در مواردی استفاده می‌شود که چند مالک در یک زمین یا ملک مشترک هستند و می‌خواهند قسمت‌های جداگانه داشته باشند.
در مقابل، تفکیک بیشتر به اصلاح و تغییر حدود و مرزهای قطعات موجود اشاره دارد. این فرآیند برای تنظیم حدود و اندازه‌های زمین‌هایی است که قبلاً ثبت شده ولی نیاز به اصلاح دارند. به عنوان مثال، یک پلاک بزرگ ممکن است به چند واحد کوچک‌تر تفکیک گردد، اما ممکن است همچنان مالکیت فیزیکی آنها در یک دست باقی بماند و تنها حدود آن در اسناد و نقشه‌ها اصلاح شود. در واقع، تفکیک بیشتر جنبه فنی و اصلاحی دارد و برای بهبود وضعیت ثبت و اسناد انجام می‌شود، بدون اینکه نیاز باشد قطعات فیزیکی جدا شوند.
در نتیجه، افراز یک فرآیند است که منجر به تقسیم و مالکیت مستقل و جداگانه می‌شود، اما تفکیک بیشتر به صورت اصلاح حدود و مرزها است و ممکن است بدون تغییر در فیزیک ملک، انجام شود. افراز برای ایجاد واحدهای مالکیتی جداگانه در ملک مشاع است، در حالی که تفکیک برای اصلاح و تنظیم حدود در یک ملک موجود مورد استفاده قرار می‌گیرد